Τελετή αποφοίτησης Γ’ Λυκείου 2022-23
Την Παρασκευή 16 Ιουνίου 2023 πραγματοποιήθηκε η γιορτή αποφοίτησης των μαθητών και μαθητριών τη Γ’ Λυκείου του ΓΕΛ Καλαμωτής στο χώρο του σχολείου μας, με την συμμετοχή των μαθητών και μαθητριών ,γονέων, καθηγητών και του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων. Η γιορτή περιελάμβανε :
- Απονομή απολυτηρίων στους μαθητές και μαθήτριες της Γ’ Λυκείου.
- Αποχαιρετιστήριους λόγους από :
- Την εκπρόσωπο των μαθητών της Γ’ λυκείου.
- Την διευθύντρια Λαμπρινή Αλμυρούδη.
- Τους καθηγητές/-τριες Βολάκη Ειρήνη, Παπλού Μαρία, Παπαδόπουλο Ηλία και Μουτζουρέλη Ελευθέριο.
- Τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων.
- Απονομή πλακέτας από τον σύλλογο γονέών και κηδεμόνων στην απερχόμενη διευθύντρια Λαμπρινή Αλμυρούδη.
- Αναμνηστική φωτογραφία των μαθητών/-τριών της Γ’ Λυκείου και καθηγητών.
- Φαγητό , μουσική και χορό!
Αποχαιρετιστήριος λόγος μαθητών/-τριων Γ΄Λυκείου
Αγαπητοί καθηγητές,συμμαθητές,γονείς και κηδεμόνες, Η αποφοίτηση της 3ης λυκείου σηματοδοτεί το τέλος ενός κεφαλαίου και την αρχή ενός νέου. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η μόρφωση είναι ένα ταξίδι που συνεχίζεται σε όλη τη ζωή μας. Σήμερα, γιορτάζουμε την επιτυχία μας στο παρελθόν και ανυπομονούμε για το μέλλον. Αποχαιρετάμε τους δασκάλους και τους συμμαθητές μας, με τους οποίους μοιραστήκαμε αυτό το υπέροχο ταξίδι και είναι ωραίο να υπενθυμίζονται οι στιγμές που περάσαμε μαζί και να εκτιμώνται οι άνθρωποι που μας βοήθησαν να φτάσουμε ως εδώ. Είναι λογικό οι περισσότεροι από εμάς να έχουμε ανάμεικτα συναισθήματα . Από τη μία πλευρά, υπάρχει η χαρά που ολοκληρώνεται αυτή η φάση. Δε θα χρειάζεται να ξυπνάμε τόσο νωρίς,να περιμένουμε με προσμονή το κουδούνι και παράλληλα με ανυπομονησία να σκεφτόμαστε τι θα γίνει στο μέλλον. Όμως δεν είναι δυνατό να μην υπάρχει μελαγχολία για το γεγονός ότι θα χαθούν πολλά πράγματα που θεωρούνταν μέχρι τώρα δεδομένα. Μπορεί αυτή η ρουτίνα να ήταν κουραστική αλλά ήταν κάτι σίγουρο. Ερχόμασταν στο σχολείο και ξέραμε ότι ο Κ.Παπαδόπουλος θα μας έλεγε να βγαίνουμε από τις τάξεις και να μην πηγαίνουμε πίσω από το σχολείο (επαναληπτικά),η κυρία Βολάκη θα μας μετέφερε πάντα σπουδαίες ηθικές αξίες μέσω της διδασκαλίας της ενώ ταυτόχρονα ήταν άκρως κατανοητική και προσπαθούσε με το καλύτερο δυνατό τρόπο καθώς ήθελε να μειώσει το βάρος που υπήρχε,το άγχος λόγω της κρίσιμης αυτής περιόδου,βοηθούσε πάντα σε ο,τι πρόβλημα και αν προέκυπτε και συνεχώς μας άνοιγε τα μάτια αλλά και η Κώτη η οποία προσέφερε ένα χαρούμενο κλίμα στη τάξη και νιώθουμε ευτυχείς που το παιδάκι της μεγαλώνει σε ένα τόσο ευχάριστο περιβάλλον .Επίσης ο κύριος Αναστασόπουλος θα έκανε σίγουρα κάποια αστειάκια σε τυχαίες στιγμές χωρίς να το περιμέναμε,ο Κύριος Στακιάς θα μας έλεγε να τρέξουμε όσο και αν τον παρακαλούσαμε να μη το κάνουμε (μεταξύ μας όμως μόνο ο Γατανάς έτρεχε όντως και τους 10 γύρους) και ο κύριος Κώσταλος που μας χάριζε απερίγραπτες στιγμές γέλιου στην τάξη άλλα και στην εκδρομή μας. Ο κύριος Μουτζουρέλης που και εκείνος μας συνόδευσε στην εκδρομή και μας χάρισε ωραίες αναμνήσεις ,στη ταξη αν και έλεγε ότι θα αφήνει τα παιδιά νωρίτερα ,ήταν βέβαιο ότι 5 λεπτά πριν χτυπήσει το κουδούνι θα συνέχιζε τις ασκήσεις γεγονός που συνδυάζεται με τα λόγια της κυρίας Μισαηλίδη :ο χρόνος είναι χρήμα αλλά να μη ξεχνάμε και τη κυρία Κοκκινίδου που προσέφερε βοήθεια και παρείχε στήριξη σε αυτό τον αγώνα. Στη όμαδα προσανατολισμού της θετικής και της υγείας με τον κύριο Λουφάκη και τον κύριο Φρυδά παρολο που υπήρχε άγχος για την κάλυψη της ύλης δεν υπήρχε μέρα που να μην έφερναν γέλιο στη ταξη και ο κ.Παπαδάκης ,ακόμα και από το γυμνάσιο, δεν σταμάτησε ποτέ να προετοιμάζει τις “ερωτησούλες” του σε καθε μαθημα και την τελευταία πια χρόνια υπήρξε και η χημική υποστήριξη του κ.Παρασάκη έτσι οι “ερωτησουλες” λυνόντουσαν σε χρόνο μηδέν. Εμείς της θεωρητικής γνωρίζαμε ότι η κυρία Παπλού θα είχε πάντα μία ενδιαφέρουσα ιστορία να μας πει παρμένη από τη ζωή της,θα μας έδινε συμβουλές, θα μας στήριζε όσο περισσότερο μπορούσε ,θα μας ενημέρωνε για ποίκιλα θέματα που απασχολούσαν την επικαιρότητα και το κυριότερο είναι ότι έπαιρνε το ρόλο της δεύτερης μαμάς μας στο χώρο του σχολείου αφού μας θύμιζε συχνά ότι μας βλέπει σαν δικά της παιδιά και έτσι νιώθαμε και εμείς .Τέλος η κυρία Αλμυρούδη θα μας γκρίνιαζε προφανώς για το δικό μας καλό επειδή πάλι δεν θα είχαμε διαβάσει Λατινικά. Για τη κυρία Αλμυρούδη,τη διευθύντρια μας για όσους δε το γνώριζαν είναι ο τελευταίος χρόνος σε αυτό το σχολείο και γι’αυτό κλείνω το λόγο μου αφιερωμένο σε αυτή,ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα έχει κάνει και που για το τέλος της θητείας μας συμπίπτει με τη “νίκη” και τον θρίαμβο της το οποίο αποτελεί δείγμα καλής τύχης όπως αναφέρεται και στο τριακοστό μάθημα των Λατινικών και ένα γλυκόπικρο αντίο από όλους εμάς προς εκείνη. Σας ευχαριστούμε όλους που μοιραστήκατε αυτήν τη στιγμή μαζί μας .Ευχαριστούμε για την ώθηση που μας δώσατε και για το ενδιαφέρον και τον χρόνο που αφιερώσατε. Τώρα είναι η ώρα να αναζητήσουμε την επόμενη περιπέτεια στη ζωή μας.